Taakverdeling
Mijn opa en oma hadden niet het meest conventionele huwelijk. Hoewel ze voldeden aan het kostwinner-huisvrouw plaatje (sterker nog, mijn oma werd ontslagen bij haar baan als secretaresse zodra ze trouwde, aangezien ze nu voor het huishouden en nageslacht moest zorgen), ging het binnen de muren van hun huis iets minder traditioneel. Mijn opa kookte graag, dat vond hij ontspannend, en vond het totaal geen probleem ’s avonds nog even een doek door het huis te halen als oma die dag druk was geweest. Anderzijds hoefde mijn opa nooit bij te klussen, daar hadden we oma voor. Mijn oma’s vader (en dus mijn overgrootopa) had haar vanaf kleins af aan op de boerderij in het oosten van het land meegenomen bij alle klusjes die hij uitvoerde. Muren verven en lakken, behangen of zelfs een schuur in elkaar timmeren: mijn oma draaide haar hand er niet voor om. Met haar gereedschapskoffertje en waterpas kreeg ze alles voor elkaar.
Klusser
En dat vind ze nog steeds heel leuk. Hoewel ze onderhand niet meer met houten planken door de tuin loopt om iets te bouwen en de gereedschapskoffer door één van ons getild moet worden, denkt ze nog steeds graag mee. Het zal je dus ook niet verbazen dat in ons nieuwe huisje oma ook een aandeel had. Zo leerde ze me hoe ik de muren het beste kon behangen en heeft ze zelfs een stukje plafond gewit. Heel bijzonder.
Hout
Waar ze echter het liefst mee wilde helpen was het verbeteren van het hout in huis. De kozijnen konden wel een schuurbeurt en een likje verf gebruiken, net als de deuren. En eigenlijk mocht de vloer ook best een beurt, wat mij betrof. Oma nam deze taak graag op zich en begon met de deuren. Koffertje open, spullen uitgerold, schuurpapiertje erbij. En daar ging ze hoor, schuurpapiertje achter schuurpapiertje langs de deuren. Mijn vriend keek met zijn mond vol tanden toe. “Dit is veels te zwaar voor een vrouwtje van 81”, mompelde hij hoofdschuddend. Hij liep de deur uit en kwam een uurtje later weer terug met een ingepakt cadeau (inclusief strik, getwijfeld tussen de Makita schuurmachine en de Festool schuurmachine). Voor oma. Stomverbaasd pakte ze het uit: het was een elektrische schuurmachine. “Wat moet ik hier nou weer mee?”, vroeg oma hem. Mijn vriend heeft hem uitgepakt, in het stopcontact gestoken en een stukje voorgedaan op de vloer. Oma’s ogen begonnen te glinsteren, ze ging er meteen mee aan de slag. En mijn deuren en kozijnen? Die zien er beter uit dan ooit!
